معنی زدنی خودستا

منم

منم, من.

نارو

اردو

نق

لیس

خودستا. [خوَدْ / خُدْ س ِ] (نف مرکب) فخور. (یادداشت مؤلف). مدح کننده از خود. لاف زننده درباره ٔ خود. از خود تعریف کننده. به خود صفات و فضایل نسبت دهنده.

زدنی. [زَ دَ] (ص لیاقت) لایق و سزاوار زدن و کشتن. (از ناظم الاطباء). رجوع به زدن شود.

Egotist, Rodomontade, Selfcongratulatory

ویژگی کسی که کردار و رفتار خود را می‌ستاید و از فضلیت و برتری خود صحبت می‌کند،

خودمنش، خویشتن‌بین، لاف‌زن، متکبر، مغرور،
(متضاد) غیرستا، متواضع

شجاعه، متبجح

صولجان

Muskatblu.te [noun]

صابون

1142